Nowak R. 

Kancelaria radcy prawnego

KONWENCJA o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim, sporządzona w Lizbonie dnia 11 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z dnia 27 października 2004 r.) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 11 kwietnia 1997 r. została sporządzona w Lizbonie Konwencja o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim, w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim Lizbona 11.IV.1997 r. Strony niniejszej Konwencji, świadome tego, że wykształcenie jest prawem człowieka oraz faktu, że wykształcenie wyższe, będące czynnikiem zdobywania wiedzy i jej postępu, stanowi wyjątkowo bogaty walor kulturalny i naukowy zarówno jednostki, jak i całego społeczeństwa; uznając, że wykształcenie wyższe odgrywa zasadniczą rolę w krzewieniu pokoju, wzajemnego zrozumienia i tolerancji oraz budowaniu wzajemnego zaufania między społeczeństwami i narodami; uznając, że wielka różnorodność systemów edukacyjnych w Regionie Europejskim odzwierciedla jego różnorodność kulturalną, społeczną, polityczną, filozoficzną, religijną i ekonomiczną, stanowiąc wyjątkowy walor, który należy szanować; pragnąc umożliwić wszystkim ludziom tego regionu korzystanie w pełni z tego bogactwa różnorodności przez ułatwianie mieszkańcom każdego państwa i studentom instytucji oświatowych każdej ze Stron dostępu do potencjału oświatowego innych Stron, a w szczególności ułatwianie im starań o kontynuowanie nauki lub ukończenie okresu studiów w szkołach wyższych tych innych Stron; uważając, że uznanie okresów studiów, świadectw, dyplomów oraz stopni naukowych uzyskanych w innym kraju Regionu Europejskiego stanowi ważny instrument...

UCHWAŁA SĄDU NAJWYŻSZEGO z dnia 11 grudnia 1997 r. o ważności wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 21 września 1997 r. (M.P. z dnia 18 grudnia 1997 r.) Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych: przewodniczący: Prezes Sądu Najwyższego - Jan Wasilewski, sędziowie Sądu Najwyższego: Teresa Flemming-Kulesza, Józef Iwulski, Kazimierz Jaśkowski, Adam Józefowicz, Andrzej Kijowski, Roman Kuczyński, Jerzy Kuźniar, Jerzy Kwaśniewski, Maria Mańkowska, Zbigniew Myszka, Teresa Romer, Walerian Sanetra, Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Stefania Szymańska, Maria Tyszel, Barbara Wagner, Andrzej Wasilewski, Andrzej Wróbel, protokolant: Izabela Twardowska, z udziałem Zastępcy Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej Stefana Śnieżki i Zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Stanisława Kosmala, na posiedzeniu jawnym w dniu 11 grudnia 1997 r. rozpoznał sprawę ważności wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie sprawozdania Państwowej Komisji Wyborczej z przebiegu wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz postanowień wydanych przez Sąd Najwyższy w wyniku rozpoznania 53 protestów, w tym 6 odpowiadających i 47 nie odpowiadających ustawowym wymaganiom, a także po wysłuchaniu Zastępcy Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej oraz Zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej, którzy wnieśli o stwierdzenie ważności wyborów: 1. Sąd Najwyższy rozważył i przyjął zawartą w sprawozdaniu Państwowej Komisji Wyborczej ocenę, że organy przeprowadzające wybory nie dopuściły się takich naruszeń prawa wyborczego, które mogły mieć wpływ na wynik wyborów. 2. Sąd Najwyższy podzielił treść wydanych w składach trzech sędziów Sądu Najwyższego opinii o częściowej zasadności jednego i bezzasadności pięciu merytorycznie rozpatrzonych protestów...